ATHLETIC CLUB GAIA - Leof. Ionias 157

Το tae kwon do ως άθλημα με την σημερινή του μορφή έχει τις ρίζες του στην Κορέα.

Γύρω στο 1945 και με βάση παραδοσιακές πολεμικές τέχνες που αναπτύχθηκαν στα βάθη των αιώνων (700-600 π.Χ.) στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Κορεατικής χερσονήσου, αξιωματικοί του Κορεατικού στρατού διαμορφώνουν το νέο πρόσωπο του σύγχρονου εθνικού τους σπορ και του δίνουν την ονομασία Taekwondo.

Κυριολεκτώντας, Tae-kwondo σημαίνει τέχνη των ποδιών και των χεριών (Tae= πόδια, kwon= χέρια, do= φιλοσοφία, τέχνη). Η σε μεγαλύτερη ποσοστό χρήση των ποδιών, στο Taekwondo, σε σχέση με άλλες πολεμικές τέχνες, το κάνει πιο αποτελεσματικό, διότι τα πόδια και πλέον ισχυρά είναι, αλλά και μεγαλύτερη εμβέλεια έχουν, απ' ό,τι τα χέρια.

Φυσικά οι Κορεάτες, στην προσπάθειά τους να παρουσιάσουν την χρήση των ποδιών ως αποκλειστικότητά τους, όταν ο άνθρωπος αμύνεται, αλλά και όταν επιτίθεται, αποκρύπτουν μεθοδευμένα ότι στην κλασσική Ελληνική αρχαιότητα στο άθλημα του Παγκράτιου, για το οποίο υπάρχουν ιστορικά στοιχεία, αναμφισβήτητα πλέον και επιστημονικά τεκμηριωμένα, χρησιμοποιούντο και αποτελεσματικότατα μάλιστα, τα πόδια.

Η παραπάνω επισήμανση ίσως αποτελέσει για κάποιον ερευνητή, την αρχή της εξήγησης, γιατί το άθλημα του Taekwondo ταίριαξε στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα και είχε στην πατρίδα μας, την σημερινή σε πλάτος και ύψος ανάπτυξη. 

Μέχρι το 1973 παγκοσμίως το Taekwondo ήταν ένα. Πολιτικές εξελίξεις στο κράτος της Νότιας Κορέας, ήταν αφορμή να παρουσιασθεί παγκοσμίως το Taekwondo, από τότε με δύο τάσεις, το αγωνιστικό σύστημα Ι.Τ.F., που το εκπροσωπούσαν Κορεάτες πολιτικοί εξόριστοι, με έδρα τον Καναδά και το αγωνιστικό σύστημα W.T.F. με έδρα την Σεούλ, που το εκπροσωπούσε η κυβέρνηση.

Το 1988 και επειδή η Ολυμπιάδα του έτους εκείνου έγινε στην Σεούλ, η Κορέα ως διοργανώτρια χώρα και έχοντας μέσα στους Αθανάτους τον Un Yong Kim στην θέση του αντιπροέδρου της Δ.Ο.Ε., δεύτερος δηλαδή στην ιεραρχία μετά τον Πρόεδρο Antonio Samaranch, κατόρθωσε στην διοργάνωση εκείνη, να παιχθεί το Taekwondo ως άθλημα επίδειξης, ώστε να το γνωρίσουν οι Αθάνατοι και να το εντάξουν ως άθλημα, στο πρόγραμμα των επόμενων Ολυμπιάδων.

Στην Ολυμπιάδα της Σεούλ (1988), η Ελλάδα δεν ήταν παρούσα διότι η W.T.F., που είχε την ευθύνη της διοργάνωσης, θέλοντας να επιδείξει ότι καλύτερο υπήρχε, για να εντυπωσιάσει τους Αθανάτους και να έχει την εύνοιά τους στην ψηφοφορία της ένταξης του Taekwondo στα επίσημα αθλήματα του Ολυμπιακού προγράμματος, κάλεσε αθλητές και αθλήτριες των κρατών που ήταν μέσα στην πρώτη δεκαεξάδα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Taekwondo 1987, το οποίο έγινε στην Ισπανία.

Το 1992 στην Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης, το Taekwondo παίζεται για δεύτερη συνεχόμενη φορά, ως άθλημα επίδειξης, με την Ελλάδα παρούσα, διότι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Taekwondo 1991, το οποίο έγινε στην Αθήνα, οι Έλληνιδες κατέλαβαν στην παγκόσμια κατάταξη, την έβδομη θέση και οι άνδρες τη δωδέκατη.

Στην Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης, η ελληνική συμμετοχή (Δροσίδου, Μπάδας), επιβραβεύθηκε με την κατάκτηση ενός χάλκινου μεταλλίου (Δροσίδου).

Τον Σεπτέμβριο του 1994 στην 103η ολομέλεια της Δ.Ο.Ε. στο Παρίσι, αποφασίσθηκε ομόφωνα να είναι το άθλημα του Τaekwondo, στο επίσημο πρόγραμμα των αγωνισμάτων της Ολυμπιάδας του Σίδνεϋ, το έτος 2000.

Στους Ο.Α. του Σύδνεϋ χρυσός Ολυμπιονίκης είναι ο Μιχάλης Μουρούτσος που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των -58.