ENDOCTORS - Αλέξιος Ε. Χαρίσης - Ενδοδοντολόγος - Dimokritou 6

Name: ENDOCTORS - Αλέξιος Ε. Χαρίσης - Ενδοδοντολόγος - Dimokritou 6
Address: Dimokritou 6, Athina 106 71, Greece, 106, Greece

4.6/5 ★ based on 8 reviews

Contact ENDOCTORS - Αλέξιος Ε. Χαρίσης - Ενδοδοντολόγος

Address :	Dimokritou 6, Athina 106 71, Greece
Phone :	📞 +7
Postal code :	106
Website :	http://www.aponevrosi.com/
Categories :	Oral surgeon ,

Best Oral surgeon in Greece

A	Argyrw Vasilopoulou on Google ★ ★ ★ ★ ★ Άψογος επαγγελματίας! Τον συστήνω ανεπιφύλαχτα! Flawless professional! I highly recommend it!
L	Laoura Xatzivageli on Google ★ ★ ★ ★ ★ ο ιατρος ειναι ΑΣΤΕΡΙ ειναι ο καλυτερος στον τομεα του the doctor is ASTERI is the best in his field
A	Anth Miel on Google ★ ★ ★ ★ ★ Εξαιρετικός ιατρός και ευχάριστος, ευγενεστατος άνθρωπος. An excellent doctor and a pleasant, gentle man.
T	Thanassis Litsios on Google ★ ★ ★ ★ ★ 350 Ευρώ για μια απονεύρωση χωρίς απόδειξη. Εφαρμογή σε δόντι που δεν με ενοχλούσε και οταν ανέφερα ότι το δόντι αυτό δεν μου προκαλούσε πόνο η απάντηση που έλαβα ήταν ότι αυτό ήταν το δόντι με ενοχλούσε.. 350 Euros for a denervation without a receipt. Application on a tooth that did not bother me and when I mentioned that this tooth did not cause me pain the answer I received was that this was the tooth that bothered me ..
G	Giannis Panagopoulos on Google ★ ★ ★ ★ ★ Με σύστησαν ότι είναι ο καλύτερος επιστήμονας και το επιβεβαίωσα. Δεν πόνεσα καθόλου ανθρώπινη αντιμετώπιση, όμορφος χώρος καθαρός I was recommended to be the best scientist and I confirmed it. I did not suffer any human treatment, beautiful place clean
Γ	ΓΕΩΡΓΙΑ ΤΣΑΡΟΥΧΗ on Google ★ ★ ★ ★ ★ Εξαιρετικός! Πρώτη φορά στο Ιατρείο, 3 ώρες εργασία. Ένιωσα οικεία, χαλαρά, ασφαλής. Ο γιατρός έμπειρος, σταθερός, σίγουρος, σαφής, αναλυτικός, ευγενικός και αποτελεσματικός. Η βοηθός καταρτισμένη, ευχάριστη και ευγενική. Νιώθεις εμπιστοσύνη και ασφάλεια ότι όλα πάνε καλά. Exceptional! First time in the office, 3 hours work. I felt comfortable, relaxed, safe. The doctor experienced, stable, confident, clear, analytical, polite and effective. The assistant is well trained, pleasant and kind. You feel confident and confident that everything is going well.
J	James Zotos on Google ★ ★ ★ ★ ★ Αν μου ρωτούσαν να τον χαρακτηρίσω με μια λέξη αυτή θα ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ! Εξαιρετικός επαγγελματίας, εξαιρετικός χώρος, εξαιρετικό team, μα πάνω απ’ όλα εξαιρετικός άνθρωπος! Πήγα με πολύ δισταγμό και φόβο, έχοντας πολύ κακές και τραυματικές εμπειριες από δουλειές και λάθη οδοντιάτρων (ο θεός να τους κάνει). Συζητήσαμε ότι απορίες είχα και τελικά δεν κατάλαβα τίποτα απ’ όλη τη διαδικασία. Τον προτείνω με κλειστά μάτια, ο άνθρωπος είναι απλά κορυφή! If they asked me to describe him in one word it would be EXCELLENT! Great professional, great space, great team, but above all a great person! I went with a lot of hesitation and fear, having very bad and traumatic experiences from jobs and mistakes of dentists (God forbid). We discussed any questions I had and finally did not understand anything about the whole process. I suggest him with his eyes closed, the man is just top!
f	froso papa on Google ★ ★ ★ ★ ★ Αθήνα, 5/02/2021 «γιατρός ή Γιατρός»; Φυλακή… Ίσως είναι από τους μεγαλύτερους εφιάλτες όλων των ανθρώπων. Όμως, είμαι ακόμη πιο βέβαιη, ότι είναι οδυνηρότερη εμπειρία, η φυλακή της ψυχής μας. Σε κάθε περίπτωση, οποιοδήποτε τραύμα, χρειάζεται τη θεραπεία του. Την έχει ανάγκη, τη ζητά απεγνωσμένα, συνειδητά ή ασύνειδα, από Γιατρό… και όχι από γιατρό. Κατά τη διάρκεια μιας έρευνας, που πραγματοποίησα σε κάποιο Κατάστημα Κράτησης Νέων, άρχισα, προς μεγάλη μου θλίψη και κατάπληξη, να συνειδητοποιώ, πως η «φυλακή», είναι όντως μια μικρογραφία της κοινωνίας μας. Πώς θα πραγμάτωνα, ως ερευνήτρια, τη γνώση, την εμπειρία και πρωτίστως την ενσυναίσθηση που «είχα διδαχθεί» στο Πανεπιστήμιο; Περνώντας οι ερευνητικές μέρες, εκείνης της ιδιαίτερης σχολικής χρονιάς, μέσα από τις συνεντεύξεις μου με τα παιδιά, τα οποία γνώριζαν από την αρχή το ρόλο μου (επέλεξα τη φανερή έρευνα), το μυαλό μου και η ψυχή μου, δέχονταν έναν καταιγισμό έμμεσων κραυγών βοήθειας. Αναρωτήθηκα και φώναξα όσο πιο δυνατά μπορούσα, και γραπτά, και προφορικά, και προς τους Αρμόδιους και … και… Μα δεν υπάρχει ένας Γιατρός εδώ μέσα; Αναλωνόμαστε με τα εκπαιδευτικά «θέματα» των παιδιών, ενώ Νοσούν βαθύτατα και αποδεδειγμένα, «δικαστικά αποφασισμένα», από ανίατες κοινωνικά, υποτροπιάζουσες πραγματικά, ανείπωτες ουσιαστικά, ασθένειες; «Όλη νύχτα, Κυρά δασκάλα, δεν έχω κοιμητεί από τις πόνους στι στόμα μου», ήταν η πρώτη κουβέντα που άκουσα από έναν κρατούμενο/ μαθητή μου, εκείνο το πρωινό. Αντίκρυσα ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι, παραμορφωμένο, με σχεδόν κλειστό το αριστερό του μάτι, και όχι από καβγά… (το οποίο ήταν το συνηθέστερο αίτιο τέτοιων εκπροσωπήσεων). «Τι δόντι μου είναι», μου είπε, σχεδόν λιποθυμώντας σε μια καρέκλα, από τον πόνο ή την αυπνία ή ίσως την απόγνωση;;; Μα δεν υπάρχει ένας Γιατρός εδώ μέσα; Η απάντηση ήρθε παγερά και σαν από συνήθεια, μέσα από μία εν ψυχρώ, μπροστά στα μάτια μου, υλοποιημένη, ήδη, «θεωρία της υποκουλτούρας»: «Κυρά Δασκάλα, ντεν έκει εντώ μέσα γκιατρούς. Τα βγκάλω τι δόντι μου, μόνος μου! Ο Γκιατρός πρέπει να ντιαβάζει το ψυχή σου, ντεν έκουμε εντο τέτοιους». Και το έβγαλε μόνος του το δόντι του, στις τουαλέτες του σχολείου. Και γύρισε στην τάξη, με ακατάσχετη αιμορραγία… Όλα έγιναν τόσο γρήγορα, οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι εικόνες, τα ερωτηματικά, βασάνιζαν για πολύ «την ερευνήτρια»… Όλοι μας μπορεί να βρεθούμε σε μια τέτοια κατάσταση, να κινδυνεύει σοβαρά η υγεία μας, και να μην έχουμε την κατάλληλη περίθαλψη. Θέλω όμως, να πιστεύω, πως οι περισσότεροι από εμάς, δε θα «επιλέγαμε» μια τέτοια αυτοκαταστροφική λύση.. «Η ερευνήτρια» που σας τα διηγείται όλα αυτά, μετά από δύο μήνες, νόσησε από καρκίνο γλώσσας και λεμφαδένων. Με κάθε φόβο και τρόμο, αφέθηκε τα επόμενα χρόνια στα χέρια «έμπειρων και μεγάλων γιατρών», γναθοχειρουργών, οδοντιάτρων, ενδοδοντολόγων, και πολλών άλλων «ειδικοτήτων», που δε γνώριζε καν την ύπαρξή τους.. Ποτέ όμως δε σταμάτησε να «ακούει» εκείνη την κουβέντα του κρατούμενου/ μαθητή της: «Ο Γιατρός πρέπει να ακούει την ψυχή σου»… Ο Γιατρός… Κατ’ επέκτασιν θα ομολογήσω, ο Γιατρός οφείλει να γνωρίσει την ψυχή σου, να την εξατομικεύσει, να την ορίσει, να την ανακουφίσει, να της «μιλήσει» και να ακούσει τι θα του «πει». Κλείνοντας, αυτές οι σκέψεις, θέλω να σας επισημάνω, πως είναι αλληλένδετες, σφιχτά δεμένες στην ψυχή και την καρδιά μου. Στη δική μου φυλακή, του στόματός μου, που δε μίλαγε ποτέ από τα νεαρά του χρόνια, και κατάπινε, κατάπινε… όλα όσα την έπνιγαν, ο Γιατρός μου, ο Αλέξης Χαρίσης, με έβγαλε από αυτήν και με βοήθησε απρόσμενα να μπω «Στην Επανένταξη μιας Άλλης Κοινωνίας, πιο αισιόδοξης». Ένας Επιστήμονας, Καταρτισμένος, Επίμονος, Υπομονετικός, Ευφυής, Άνθρωπος, Δάσκαλος, Οργανωτικός, Συνεπής, και πόσα άλλα θα μπορούσα να σας γράψω. Στο βλέμμα του διαβάζουμε την Ασφάλεια και στα χέρια του νιώθουμε τον Επαγγελματισμό. Μα πάνω από όλα είναι Γιατρός. Γιατρός της ψυχής. Φρόσω Παπαδημητρίου Athens, 5/02/2021 "Doctor or Doctor"? Prison… It's probably one of the biggest nightmares of all time. But I am even more convinced that it is a more painful experience, the prison of our soul. In any case, any trauma needs to be treated. He needs it, he asks for it desperately, consciously or unconsciously, from a Doctor… and not from a doctor. During a search, which I carried out in a Youth Detention Center, I began, to my great sadness and amazement, to realize that the "prison" is indeed a miniature of our society. How would I, as a researcher, realize the knowledge, experience and above all the empathy that I had "taught" at the University? As the research days of that particular school year passed, through my interviews with the children, who knew from the beginning my role (I chose the obvious research), my mind and my soul, they received a storm of indirect cries for help. . I wondered and shouted as loud as I could, both in writing and orally, and to those in charge and… and… But isn't there a Doctor in here? Are we consumed with the educational "issues" of the children, while they are deeply and proven sick, "judicially decided", by socially incurable, really recurring, essentially unspeakable diseases? "All night, Madam Teacher, I have not slept because of the pain in my mouth," was the first conversation I heard from one of my prisoners / students that morning. I saw a fifteen-year-old boy, deformed, with his left eye almost closed, and not from a quarrel… (which was the most common cause of such representations). "What is my tooth," he told me, almost fainting in a chair, from pain or insomnia or perhaps despair ??? But isn't there a Doctor in here? The answer came coldly and out of habit, through a cold, in front of my eyes, already implemented, "theory of subculture": "Mrs. Teacher, there are doctors inside. I gnash my teeth, alone! Giatros must read your soul, we are not in such places ". And he pulled out his own tooth in the school toilets. And he went back to order, with uncontrollable bleeding… Everything happened so fast, the thoughts, the feelings, the images, the question marks, tormented the "researcher" for a long time… We can all find ourselves in such a situation, our health is seriously endangered, and we do not have proper care. But I want to believe that most of us would not "choose" such a self-destructive solution .. The "researcher" who tells you all this, after two months, fell ill with cancer of the tongue and lymph nodes. With every fear and terror, in the following years it was left in the hands of "experienced and great doctors", orthodontists, dentists, endodontists, and many other "specialties", who did not even know of their existence. But she never stopped "listening" to that conversation of the prisoner / her student: "The Doctor must listen to your soul"… The doctor… Consequently, I will confess, the Doctor must know your soul, personalize it, define it, comfort it, "speak" to it and listen to what it will "tell". In closing, these thoughts, I want to point out to you, that they are interconnected, tightly bound in my soul and heart. In my own prison, of my mouth, which never spoke from his youth, and swallowed, swallowed… everything that drowned her, my doctor, Alexis Harisis, took me out of it and unexpectedly helped me to enter "Rehabilitation of another Society, more optimistic ". A Scientist, Trained, Stubborn, Patient, Intelligent, Human, Teacher, Organizational, Consistent, and how many more I could write to you. In his eyes we read Security and in his hands we feel Professionalism. But above all he is a Doctor. Doctor of the soul. Froso Papadimitriou