Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου - Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου

Name: Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου - Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου
Address: Pogoni 440 02, Greece, 440, Greece

4.5/5 ★ based on 8 reviews

Contact Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου

Address :	Pogoni 440 02, Greece
Postal code :	440
Categories :	Church ,

Best Church in Greece

J	János Tóth on Google ★ ★ ★ ★ ★
A	Adonios G.K. on Google ★ ★ ★ ★ ★
S	Sérgio Serra on Google ★ ★ ★ ★ ★
C	C. P. on Google ★ ★ ★ ★ ★ Πανέμορφο μοναστήρι Beautiful monastery
N	NIKOLAOS LIOLIOS on Google ★ ★ ★ ★ ★ ΤΟ ΓΛΥΚΟ ( ΕΡΗΜΩΜΕΝΟ) ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΜΟΥ MY GLASS (DESTROYED) MY MONASTERY
G	Giannis Katseas on Google ★ ★ ★ ★ ★ Μια υπεροχη αετοφωλια της Ορθοδοξιας μας που ειχε την τυχη να γλυτωσει απο τουρκους και αλβανους αλλα και την ατυχια να κακοποιηθει βαναυσα απο "ελληνες ανταρτες" στην διαρκεια του συμμοριτοπολεμου. A magnificent eulogy of our Orthodoxy who was fortunate enough to be rescued by Turks and Albanians but also unlucky enough to be brutally abused by "Greek guerrillas" during the guerrilla war.
Γ	Γεώργιος Μάνης on Google ★ ★ ★ ★ ★ Μονή Μακραλέξη ή Μακρυαλέξη, Κάτω Λάβδανη Πωγωνίου . Βρίσκεται στις πλαγιές της Μουργκάνας, σε υψόμετρο 1100 μέτρων περίπου, πάνω από το χωριό Κάτω Λάβδανη Πωγωνίου. Είναι Σταυροπηγιακή Μονή αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και δυστυχώς ένα από τα πολλά ιστορικά βυζαντινά μοναστήρια που βρίσκονται εγκαταλειμμένα πλέον, στη καρδιά της Ηπείρου. Το πότε ακριβώς ιδρύθηκε η Μονή δεν είναι εξακριβωμένο αλλά υπάρχουν διάφορες αναφορές για αυτό. Ορισμένες λένε ότι αυτό έγινε επί εποχής της ηγεμονίας του Κωνσταντίνου Δ΄ (7ος αιώνας), άλλες θέλουν το μοναστήρι να κτίστηκε αργότερα επί των ημερών του Κωνσταντίνου Θ΄ του αποκαλούμενου και Μονομάχου (1042 - 1055), και κάποιες που αναφέρουν ως χρονολογία κτίσης του το 1064 ή το 1068, στη νότια πλευρά δε σώζεται επιγραφή, η οποία φέρει τη χρονολογία 1585 ενώ οι τοιχογραφίες της χρονολογούνται από το 1599. Στο σημείο που κτίστηκε η μονή, σύμφωνα με τη παράδοση υπήρχε παλιότερα ένα ασκηταριό καλογέρων και λέγεται πως κάποτε μια εικόνα της Παναγίας από το χωριό Κωστάνιανη κάθε βράδυ έφευγε από την εκκλησία του χωριού. Το πρωί οι καλόγεροι του ασκηταριού την έβρισκαν στη περιοχή τους, την επέστρεφαν στο χωριό αλλά αυτή την επομένη βρισκόταν και πάλι στο ασκηταριό. Το γεγονός επαναλήφθηκε αρκετές φορές, ώσπου αποφασίστηκε το κτίσιμο της Μονής στο σημείο όπου βρισκόταν η εικόνα. Έτσι επειδή η εικόνα «μακράν είλξε», λέγεται ότι προήλθε και η ονομασία της Μονής Μακαραλέξη (πηγή: Β. Τσιακμάκης «1200 χιλιόμετρα με τα πόδια» εκδ. Νέα Σύνορα). Μια δεύτερη διαφορετική εκδοχή θέλει την ονομασία της η Μονή να την οφείλει σε κάποιον πιθανό κτίστη της που ονομαζόταν Αλέξης ή Μακραλέξης. Το μοναστήρι με το πέρασμα των αιώνων εξελίχθηκε σε ένα ισχυρό πνευματικό κέντρο της περιοχής, που ανέπτυξε και κοινωνική δράση. Το 1568 η Μονή καταστράφηκε από πυρκαγιά για να ανακαινιστεί λίγα χρόνια αργότερα το 1585 ενώ στην ακμή του φιλοξενούσε περίπου 70 μοναχούς και διέθετε 20 κελιά και αρκετούς αποθηκευτικούς χώρους. Η Μονή στην κατοχή του είχε ακόμη υδρόμυλους, χωράφια, αμπέλια αλλά και ιδιόκτητα κοπάδια ζώων. Στους χώρους της Μονής, τα δύσκολα εκείνα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας βρήκανε καταφύγιο οι κλέφτες και αργότερα, την περίοδο της Γερμανικής κατοχής, έγινε και ορμητήριο κάποιων Ελασσιτών ανταρτών. Η μονή είχε στην κατοχή της πολλά ιερά κειμήλια τα οποία χάθηκαν και όπως χαρακτηριστικά γράφει και ο Γ. Οικονόμου στην «Ηπειρωτική Εστία» το 1952: «Πλούσια μονή με σχολείον. Την ελήστευσαν ατυχώς, της αφήρεσαν πολύτιμον Ευαγγέλιον, επιτάφιον και χρυσό αδαμαντοκόλλητον Αγιον Ποτήριον, που είχε η μονή αυτή του μακαρίου Αλεξίου». Η Μονή τις τελευταίες δεκαετίες μετά το 1954 είναι εγκαταλειμμένη και αν και χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο μνημείο, κινδύνευε με ολοκληρωτική καταστροφή, όμως τα τελευταία χρόνια στη Μονή έγιναν εργασίες συντήρησης και ο ναός πλέον βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Δυστυχώς δεν συνέβη το ίδιο με τους εξωτερικούς χώρους της Μονής, που με τη πάροδο των χρόνων έχουν καταστραφεί. Ίσως η εξέλιξη αυτή να είναι και μια δικαίωση του Κοσμά του Αιτωλού, που όπως γράφει στο βιβλίο του ο Βασίλης Τσιακμάκης, όταν ο Πατροκοσμάς επισκέφτηκε τη Μονή στα χρόνια της ακμής της, προφήτεψε πως θα έρθουν χρόνια δύσκολα και από το μοναστήρι λίγα πράγματα πλέον θα έχουν απομείνει. Και η παράδοση λέει πως όταν ρωτήθηκε πότε θα γίνει αυτό, προέβλεψε ότι θα συμβεί την εποχή που οι Χριστιανοί θα γίνουν ατομιστές, υλιστές και αδιάφοροι. Η Μονή γιορτάζει στις 15 Αυγούστου όπου παλαιότερα γινότανε μεγαλοπρεπές πανηγύρι και από τα πλέον γνωστά στην Ήπειρο, χαρακτηριστικό δέ είναι το απόσπασμα απο το βιβλίο του Δημήτρη Σαφίκου, "Εκεί ψηλά στη Μουργκάνα" : Makralexi or Makrialexi Monastery, Kato Lavdani Pogoniou. It is located on the slopes of Morgana, at an altitude of about 1100 meters, above the village of Kato Lavdani Pogoniou. It is a Stavropegian Monastery dedicated to the Assumption of the Virgin Mary and unfortunately one of the many historic Byzantine monasteries that are now abandoned, in the heart of Epirus. Exactly when the Monastery was founded is not ascertained but there are various reports about it. Some say that this happened during the reign of Constantine IV (7th century), others want the monastery to be built later in the days of Constantine IX the so-called Gladiator (1042 - 1055), and some cite as a date of its construction in 1064 or 1068, on the south side there is no inscription, which bears the date 1585 while its frescoes date from 1599. At the place where the monastery was built, according to tradition, there used to be a hermitage of monks and it is said that once an image of the Virgin Mary from the village of Kostaniani left the church of the village every night. In the morning the monks of the hermitage found her in their area, returned her to the village but the next day she was in the hermitage again. The event was repeated several times, until it was decided to build the Monastery at the place where the icon was located. Thus, because the image "far away", it is said that the name of Makaralexi Monastery came from (source: V. Tsiakmakis "1200 kilometers on foot" published by Nea Synora). A second different version wants the Monastery to owe its name to a possible builder named Alexis or Makralexis. Over the centuries, the monastery developed into a powerful spiritual center of the region, which also developed social action. In 1568 the monastery was destroyed by fire to be renovated a few years later in 1585 while in its heyday it housed about 70 monks and had 20 cells and several storage spaces. The Monastery in its possession also had watermills, fields, vineyards and privately owned herds of animals. In the areas of the Monastery, during those difficult years of the Ottoman rule, the thieves found refuge and later, during the German occupation, it became a base for some Elassite guerrillas. The monastery was in possession of many sacred relics which were lost and as G. Oikonomou characteristically writes in "Ipirotiki Estia" in 1952: "Rich monastery with a school. They robbed her unhappily, they took away her precious Gospel, an epitaph and a gold diamond-studded Saint Potion, which had this monastery of the blessed Alexios ". The monastery in the last decades after 1954 is abandoned and although it was designated as a protected monument, it was in danger of complete destruction, but in recent years the monastery has been maintained and the church is now in very good condition. Unfortunately, the same did not happen with the outside of the Monastery, which over the years have been destroyed. Perhaps this development is also a justification of Kosmas of Etolos, who as Vassilis Tsiakmakis writes in his book, when Patrokosmas visited the Monastery in its heyday, prophesied that difficult years would come and from the monastery few things would now Have been left. And tradition says that when asked when this would happen, he predicted that it would happen at a time when Christians would become individualistic, materialistic and indifferent. The Monastery celebrates on the 15th of August where in the past it was a majestic festival and one of the most famous in Epirus, the excerpt from the book by Dimitris Safikos, "Up there in Morgana" is not characteristic:
Ά	Άρτουρ Μπαρισιέβιτς on Google ★ ★ ★ ★ ★ nice