Ιερά Μόνη Παναγίας Λεσινιώτισσας - Ιερά Μόνη Παναγίας Λεσινιώτισσας

Name: Ιερά Μόνη Παναγίας Λεσινιώτισσας - Ιερά Μόνη Παναγίας Λεσινιώτισσας
Address: Iniades 300 01, Greece, 300, Greece

4.7/5 ★ based on 8 reviews

Contact Ιερά Μόνη Παναγίας Λεσινιώτισσας

Address :	Iniades 300 01, Greece
Postal code :	300
Website :	http://www.pentalofo.gr/eklisies/lesiniotisa.aspx
Categories :	Monastery ,

Best Monastery in Greece

G	G. Pap. on Google ★ ★ ★ ★ ★
Η	ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΚΛΗΣ on Google ★ ★ ★ ★ ★
M	Mas 21 on Google ★ ★ ★ ★ ★
C	Charis Nikolaou on Google ★ ★ ★ ★ ★ Ο θεός να μας βοηθήσει God help us
Χ	ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΗΣ on Google ★ ★ ★ ★ ★ Η ιστορία του τόπου μου. Ιερός Ναός Εισόδια της Θεοτόκου από το 1250 μχ. The story of my place. Holy Temple Theotokos since 1250 AD
P	Papanikolaou Costas on Google ★ ★ ★ ★ ★ Η Ιερά μονή της Παναγίας της Λεσινιώτισσας χτίστηκε στις 11 Οκτωβρίου του 1595 είναι ρυθμού βασιλικής μονόχωρη και αποτελείται από το ιερό, τον κυρίως Ναό και το νάρθηκα. Στο ιστορικό αυτό μοναστήρι, κάθε χρόνο, στις 23 Αυγούστου, εορτή της απόδοσης της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα γιορτάζεται η Παναγία η Λεσινιώτισσα που αιώνες τώρα δεσπόζει στον κάμπο του Λεσινίου. The Holy Monastery of Panagia of Lesiniotissa was built on October 11, 1595, is a royal one-room style and consists of the sanctuary, the main church and the narthex. In this historical monastery, every year, on August 23, the Feast of the Virgin Mary, every ecclesiastic splendor is celebrated by the Virgin Mary, Lesiniotissa, who for centuries now dominates the plain of Lesini.
M	Melina Dai on Google ★ ★ ★ ★ ★ Μοιραστείτε την εμπειρία με ένα επίτροπο από το Λεσινη. Εξαιρετικός τόπος, γεμάτος ιστορία! Share the experience with a commissioner from Lesini. Great place, full of history!
Σ	Σπύρος Ιωαννου on Google ★ ★ ★ ★ ★ Βρίσκεται στον κάμπο του Λεσινίου εκεί που στην αρχαιότητα ήταν η λίμνη Κυνία. Είναι ρυθμού βασιλικής και διαιρείται σε ιερό, κυρίως ναό και νάρθηκα. ΜΕΤΑΞΥ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΥ Το νησάκι Λεσίνι, που διάλεξε μόνη για κατοικία Της η Παναγία η «Λεσινιώτισσα», είναι τόσο όμορφο, τόσο επιβλητικό, τόσο μαγευτικό, ώστε, όταν πρωτοπατήσει κανείς εκεί το πόδι του, ιδίως την άνοιξη, που οργιάζει η βλάστηση και πνίγεται κυριολεκτικά μέσα στην πρασινάδα νοιώθει να αιχμαλωτίζεται από μια μυστηριώδη και ανεξήγητη μυστικοπάθεια, αισθάνεται να βυθίζεται μέσα σ' ένα ηδονικό μεθύσι, μέσα σε μια γλυκεία νάρκωση, απ' το άρωμα που σκορπίζει άφθονο η ανθισμένη δάφνη κι η αγράμπελη, κι απ' τους ήχους μιας γλυκύτατης μελωδίας, που χιλιάδες αηδόνια και κάθε είδους καλλικέλαδα πουλιά σκορπίζουν με το κελάηδημά τους. Αισθάνεται σαν να ζει σ' ένα όνειρο, σαν να μεταφέρεται σ' έναν άλλο μακρινό, φανταστικό κόσμο, σε σημείο ώστε, περνώντας από την σκιά των πανύψηλων χιλιόχρονων δένδρων του, νοιώθει να διατρέχει μια ανατριχίλα το κορμί του, γιατί στο θρόισμα ενός φύλλου, στο πέταγμα ενός πουλιού ή στο διάβα κάποιου αγριμιού, νομίζει πως ακούει το περπάτημα κάποιου κλέφτη του εικοσιένα και περιμένει ν' αντικρύσει από στιγμή σε στιγμή, ανάμεσα απ' την πυκνή φυλλωσιά των θάμνων, την μπαρουτοκαπνισμένη φουστανέλα κάποιου αρματολού, ή το λερωμένο ράσο κάποιου Μοναχού, από κείνους που έζησαν και έδρασαν στον ιερό και ιστορικό αυτό τόπο. Τον απόμερο, μα πεντάμορφο αυτό τόπο, που τότε την ομορφιά του την μεγάλωνε αμέτρητες φορές μια άγρια μεγαλοπρέπεια, γιατί τα νερά του τότε απέραντου βαλτότοπου σήμερα δε πλουτοπαραγωγικού κάμπου, «Λεσίνι» χύνονταν άφθονα γύρω του και τόκαναν δυσκολοπάτητο, διάλεξε εδώ και χρόνια η «Λεσινιώτσσα» για θρόνο και για κατοικία της, για ν' απλώνει από κει την Θεία Της σκέπη και να χαρίζει την μητρική Της προστασία πάνω σ' όλη την περιφέρεια, όχι μόνον από την μανία του Κατακτητή, αλλά κι απ' όλες τις επιδημίες και κάθε είδους κινδύνους μέχρι σήμερα. Εκείνη την φεγγαρόλουστη βραδιά της 22 προς της 23 Αυγούστου του 1553, είχαν γύρει για να πλαγιάσουν κάτω απ' τους κλώνους μιας πανύψηλης αγριελιάς, που φύτρωνε στο μέρος που βρίσκεται σήμερα το μοναστήρι και νόμιζε κανείς πως η κορυφή της, έφτανε στα σύννεφα, μερικοί κάτοικοι του χωριού μας που κυνηγημένοι απ' τον Τούρκο αξιωματικό Διοικητή της περιφέρειας, που είχε την έδρα του στο γειτονικό μας Χωριό Γουριά, γιατί δεν μπόρεσαν να πληρώσουν το χαράτσι, είχαν στήσει εκεί το λημέρι τους. Δεν είχαν προφθάσει να κλείσουν καλά - καλά τα μάτια τους, όταν ξαφνικά αντίκρισαν μακριά στον ορίζοντα ένα παράξενο φωτεινό σύννεφο, που όλο κοντοζύγωνε προς το νησάκι μεγαλώνοντας. Σαν έφθασε δε πάνω απ' το νησάκι τι να ειδούν !!! Δεν πίστευαν στα μάτια τους. Στη μέση από το φωτεινό σύννεφο, βλέπουν την οπτασία της Θεομήτορος, που κρατούσε στην αγκαλιά Της το Θείο Βρέφος. Την έκπληξη τους διαδέχτηκε δέος και κατάνυξη, σαν είδαν το σύννεφο μαζί με την οπτασία να φθάνει και να στέκεται πάνω στην ψηλή κορυφή της αγριελιάς τους. Θαμπωμένοι και συνεπαρμένοι απ' το θέαμα, γονάτισαν κι όλη τη νύχτα ξαγρύπνησαν σταυροκοπούμενοι και προσευχόμενοι. Και σαν έφεξε η μέρα, ανέβηκαν στην κορφή της αγριελιάς, όπου σε τούφα από κλώνους και φύλλα βρήκαν την Εικόνα της Παναγίας. Αμέσως ειδοποίησαν τους άλλους χωριανούς, που σύσσωμοι έφτασαν στο νησάκι, πήραν την Εικόνα, την μετέφεραν στο χωριό και την απόθεσαν στην Εκκλησιά «Εσόδια της Θεοτόκου» που τότε ήταν μετόχι του Παναγίου Τάφου και σώζεται μέχρι σήμερα. Μετά δυο-τρεις μέρες όμως, η Εικόνα δεν ήταν στην Εκκλησιά και βρέθηκε πάλι κατά τον ίδιο τρόπο στην αγριελιά Της. Αυτό επαναλήφθηκε δυο-τρεις φορές και τότε κατάλαβαν όλοι ότι η Παναγία είχε διαλέξει το νησάκι για κατοικία Της, κι έχτισαν εκεί στην αρχή ένα λιθόκτιστο εικονοστάσι, όπου τοποθέτησαν την Εικόνα με το ακοίμητο καντήλι Της, ύστερα δε δυο χρόνια, στα 1595 στις 11 Οκτωβρίου, έχτισαν στη θέση της αγριελιάς την πρώτη εκκλησούλα, ο ανατολικός και νότιος τοίχος της σώζεται μέχρι σήμερα, γιατί οι άλλοι ανακαινίστηκαν και επεκτάθηκαν αργότερα. Από τότε αρχίζει την ιστορία του το Μοναστήρι της It is located in the plain of Lessini where in ancient times Lake Kynia was. It is of a basilica style and is divided into a sanctuary, mainly a temple and a narthex. BETWEEN HISTORY AND LEGEND The island of Lessini, chosen only for her residence by the Virgin Mary "Lessiniotissa", is so beautiful, so imposing, so enchanting, that when one first sets foot there, especially in spring, when the vegetation rages and literally drowns in greenery feels captivated by a mysterious and inexplicable secrecy, it feels immersed in a voluptuous intoxication, in a sweet narcosis, by the aroma that is abundantly scattered by the blooming laurel and the ungrateful that thousands of nightingales and all kinds of beautiful birds scatter with their chirping. He feels as if he is living in a dream, as if he is being transported to another distant, imaginary world, to the point that, passing through the shade of his tall thousand-year-old trees, he feels his body shivering, because at the rustle of a leaf, in the flight of a bird or in the walk of a savage, he thinks that he hears the walking of a thief in his twenties and waits to see from time to time, among the dense foliage of the bushes, the gunpowder-smoked skirt of an armatolos, or the soiled raso of a , by those who lived and worked in this sacred and historic place. This secluded, but beautiful place, whose beauty at that time was magnified countless times by a wild grandeur, because the waters of the then vast swamp and today a wealth-producing plain, "Lessini" poured abundantly around it and it was difficult to walk for years. Lessiniotsa ”for her throne and for her residence, to spread Her Divine roof from there and to offer Her maternal protection over the whole region, not only from the fury of the Conqueror, but also from all the epidemics and every kind of risks to date. On that moonlit night of 22 to 23 August 1553, they had turned to lie down under the branches of a tall wild olive tree, which grew in the place where the monastery is today and one thought that its top reached the clouds, some inhabitants of our village who, chased by the Turkish officer Commander of the region, who was based in our neighboring village Gouria, because they could not pay the hike, had set up their camp there. They had not had time to close their eyes - well, when suddenly they saw far on the horizon a strange bright cloud, which was weighing short towards the island as it grew. As if he arrived above the island, what can they see !!! They could not believe their eyes. In the middle of the bright cloud, they see the apparition of the Mother of God, who was holding the Divine Infant in Her arms. Their surprise was followed by awe and ecstasy, as if they saw the cloud together with the apparition reach and stand on the high top of their wild olive tree. Blurred and captivated by the spectacle, they knelt down and stayed up all night crucified and praying. And as the day dawned, they climbed to the top of the wild olive tree, where in a tuft of clones and leaves they found the Icon of the Virgin Mary. They immediately notified the other villagers, who arrived in large numbers on the island, took the Icon, transported it to the village and placed it in the Church "Esodia tis Theotokou" which was then part of the Holy Sepulcher and survives to this day. After two or three days, however, the Icon was not in the Church and was found again in the same way in Her wild olive tree. This was repeated two or three times and then everyone understood that the Virgin Mary had chosen the island for Her residence, and they built there at the beginning a stone iconostasis, where they placed the Icon with Her sleepless candle, and two years later, in 1595 on October 11 , built the first church in the place of the wild olive tree, its eastern and southern walls are preserved to this day, because the others were renovated and expanded later. Since then, its Monastery begins its history