Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος

Name: Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος
Address: Unnamed Road,, Dodoni 455 00, Greece, 455, Greece

5/5 ★ based on 8 reviews

Contact Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος

Address :	Unnamed Road,, Dodoni 455 00, Greece
Postal code :	455
Categories :	Monastery ,

Best Monastery in Greece

G	György Antal on Google ★ ★ ★ ★ ★ Nagyon szép épület Very nice building
Σ	Σπυρίδων Παπάζογλου on Google ★ ★ ★ ★ ★ Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Monastery of the Transfiguration of the Savior
F	Femme “FF” Fatale on Google ★ ★ ★ ★ ★ Μοναδικό μνημείο Unique monument
μ	μαρικαιτη παλαιοξαρη on Google ★ ★ ★ ★ ★
Α	Αντώνης Κουριδάκης on Google ★ ★ ★ ★ ★ Το συναντάς σε περίπατο στο νησάκι. You meet her on a walk in the islet.
A	Andreas Vossinakis on Google ★ ★ ★ ★ ★ Όμορφο μοναστήρι Beautiful monastery
Χ	Χαρης Βαλ on Google ★ ★ ★ ★ ★ Ωραίο μοναστήρι πάνω στο νησάκι. Το συναντήσαμε στην προσπάθειά μας να κάνουμε το γύρω του νησιού. Nice monastery on the island. We came across it in our effort to do it around the island.
Κ	Κωσταντινος Μαρουλης on Google ★ ★ ★ ★ ★ Η ίδρυση της μονής ανάγεται πριν τη τελευταία δεκαετία του 13 ου αιώνα. Το χρονικό αυτό όριο προκύπτει από τα δεδομένα της επιγραφής του υπερθύρου της εισόδου του κυρίως ναού του καθολικού. Αν και η επιγραφή αυτή χρονολογείται στον 16 ο αιώνα, αποκαλύπτει την ανακαίνιση του καθολικού στα 1292 από τον Μιχαήλ Φιλανθρωπινό, τοπικό εκκλησιαστικό παράγοντα. Αν και δεν είναι γνωστή η μορφή του καθολικού πριν την ανακαίνιση του Μιχαήλ, ωστόσο φαίνεται ότι μετά την ανακαίνιση ο ναός έλαβε τη μορφή του ξυλόστεγου μονόχωρου ναού. Ο ναός αυτός ανακατασκευάστηκε μερικώς κατά τον 16 ο αιώνα. Στα 1531-32 υπολογίζεται ότι χρονολογούνται οι τοιχογραφίες του ιερού βήματος και του κυρίως ναού μέχρι τη γένεση της καμάρας. Στον κυρίως ναό το εικονογραφικό πρόγραμμα διαιρείται σε τέσσερις επάλληλες ζώνες. Στην κατώτερη εικονίζονται ολόσωμοι άγιοι, ενώ σκηνές από το Χριστολογικό και Θεομητορικό κύκλο αποτελούν το περιεχόμενο των υπόλοιπων ζωνών. Στο ιερό βήμα απαντώνται παραστάσεις σχετικές με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και την Ενσάρκωση. Η επιγραφή του υπερθύρου του κυρίως ναού δεν αναφέρει μόνο την ανακαίνιση του Μιχαήλ Φιλανθρωπινού. Μονή Φιλανθρωπινών (Η Επιγραφή) Αναφέρει και ένα ακόμα μέλος της οικογένειας των Φιλανθρωπινών, τον Ιωάσαφ. Ο Ιωάσαφ, που ήταν ηγούμενος της μονής, μερίμνησε στα 1542 για την αντικατάσταση της ξυλοσκεπής με καμάρα, η οποία αγιογραφήθηκε. Παράλληλα, αγιογραφήθηκε και η λιτή της μονής. Ο διάκοσμος της τελευταίας αποτελείται από επάλληλες ζώνες. Την κατώτερη ζώνη, όπου εικονίζονται ολόσωμοι άγιοι, διαδέχονται τέσσερις επάλληλες ζώνες με παραστάσεις μαρτυρίων καθώς και λιγοστές σκηνές από τον Ακάθιστο Ύμνο και το βίο του Αγ. Νικολάου. Ο Ιωάσαφ αναφέρεται και σε μια ακόμα επιγραφή, που βρίσκεται στο νότιο τοίχο της λιτής. Σύμφωνα με την επιγραφή αυτή στα 1560 ο ηγούμενος Ιωάσαφ φρόντισε να κτιστούν και να διακοσμηθούν οι τρεις εξωνάρθηκες, που περιβάλλουν το ναό και το νάρθηκα σε σχήμα Π. Τον δυτικό εξωνάρθηκα κοσμούν παραστάσεις Αίνων, των παραβολών του Ιησού καθώς και σκηνές από το βίο δυο μεγάλων ασκητών, του Αγ. Γερασίμου του Ιορδανίτου και του Οσίου Εφραίμ του Σύρου. Στο βόρειο εξωνάρθηκα έχουν απεικονιστεί σκηνές μαρτυρίων καθώς και σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη, όπως η Διάβαση της Ερυθράς θαλάσσης από τους Εβραίους. Σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη κοσμούν και ένα τμήμα του νοτίου εξωνάρθηκα καθώς και μια μεγάλη παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας. Στον ίδιο εξωνάρθηκα έχουν απεικονιστεί και επτά σοφοί της αρχαίας Ελλάδος ως προάγγελοι του Ιησού. Οι τοιχογραφίες των δυο πρώτων φάσεων έχουν αποδοθεί στο Φράγκο Κατελάνο από τη Θήβα, ενώ αντίθετα οι τοιχογραφίες της τρίτης φάσης αποδίδονται στους αδελφούς Γεώργιο και Φράγκο Κονταρή επίσης από τη Θήβα. Οι καλλιτέχνες αυτοί αποτελούν τους κορυφαίους εκφραστές ενός καλλιτεχνικού ρεύματος, που αναπτύχθηκε αρχικά στην Ήπειρο και στη συνέχεια εξαπλώθηκε στο δυτικό και κεντρικό ελλαδικό χώρο. Πρόκειται για τη λεγόμενη Σχολή της Βορειοδυτικής Ελλάδος ήΣχολή Θηβών . Βασικό γνώρισμα του καλλιτεχνικού αυτού ρεύματος αποτελεί ο γόνιμος εμπλουτισμός της καλλιτεχνικής παράδοσης της Μακεδονίας και των βορειότερων περιοχών της Βαλκανικής, όπως διαμορφώνονται κατά τον 15 ο αιώνα, με στοιχεία της κρητικής ζωγραφικής και δυτικές επιδράσεις. The foundation of the monastery dates back to the last decade of the 13th century. This time limit arises from the data of the inscription on the lintel of the entrance of the main church of the catholic. Although this inscription dates back to the 16th century, it reveals the renovation of the katholikon in 1292 by Michael the Philanthropist, a local ecclesiastical factor. Although the shape of the catholic is not known before the renovation of Michael, it seems that after the renovation the church took the form of the wooden-roofed one-room church. This temple was partially rebuilt in the 16th century. In 1531-32 it is estimated that the frescoes of the sanctuary and the main temple date back to the birth of the arch. In the main temple the iconographic program is divided into four successive zones. The lower one depicts full-bodied saints, while scenes from the Christological and Theomitorial cycle are the content of the other zones. In the sanctuary there are representations related to the sacrament of Holy Communion and the Incarnation. The inscription on the lintel of the main church does not only mention the renovation of Michael Philanthropinos. Charitable Monastery (The Inscription) He mentions another member of the Philanthropic family, Joasaph. Joasaph, the abbot of the monastery, took care in 1542 to replace the wooden roof with an arch, which was hagiographed. At the same time, the austere of the monastery was hagiographed. The decoration of the latter consists of successive zones. The lower zone, where full-length saints are depicted, is followed by four successive zones with representations of martyrs as well as a few scenes from the Standing Hymn and the life of St. Nikolaou. Joasaph is mentioned in another inscription, which is on the south wall of the aisle. According to this inscription in 1560, the abbot Joasaph took care to build and decorate the three exonarthexes, which surround the temple and the narthex in the shape of P. The western exonarthex is adorned with representations of Aeneas, the parables of Jesus as well as scenes from the lives of two great ascetics, St. Gerasimos of Iordanitos and Saint Ephraim of Syros. The exonarthex depicts scenes of martyrdom as well as scenes from the Old Testament, such as the crossing of the Red Sea by the Jews. Scenes from the Old Testament adorn a section of the southern exonarthex as well as a large representation of the Second Coming. In the same exonarthex, seven sages of ancient Greece have been depicted as preachers of Jesus. The frescoes of the first two phases have been attributed to Frango Katelanos from Thebes, while on the contrary the frescoes of the third phase are attributed to the brothers Georgios and Frangos Kontaris also from Thebes. These artists are the leading exponents of an artistic current, which first developed in Epirus and then spread to western and central Greece. This is the so-called School of Northwestern Greece or Thebes School. The main feature of this artistic current is the fruitful enrichment of the artistic tradition of Macedonia and the northern regions of the Balkans, as formed in the 15th century, with elements of Cretan painting and Western influences.