Σπηλαιοεκκλησιά Κουφιέρου - Unnamed Road

Name: Σπηλαιοεκκλησιά Κουφιέρου - Unnamed Road
Address: Unnamed Road, Pilos Nestor, Greece, Pilos Nestor, Greece

4.6/5 ★ based on 5 reviews

Contact Σπηλαιοεκκλησιά Κουφιέρου

Address :	Unnamed Road, Pilos Nestor, Greece
Website :	https://visit-pylos-nestor.gr/churches/agioi-anargyroi-cave-of-koyfieros/
Categories :	Church ,
City :	Pilos Nestor

Best Church in Greece

P	Panagiwths Diavatopoulos on Google ★ ★ ★ ★ ★
K	Konstantinos Kaka on Google ★ ★ ★ ★ ★
g	grossgaber on Google ★ ★ ★ ★ ★ Interessante kleine Felsenkirche, die leider nicht sehr gepflegt wirkt. Trotzdem beeindruckender Ort! Zufahrt über eine Schotterstraße auch mit normalem PKW gut machbar. Interesting little rock church, which unfortunately does not look very well-kept. Still impressive place! Access via a gravel road is also easily feasible with a normal car.
D	Dionysios Xenoulis on Google ★ ★ ★ ★ ★ Πανεμορφο εκκλησακι μέσα σε σπηλιά, με κατανυκτική ατμόσφαιρα. Καλη η προσβαση, ευκολος χωματοδρομος μεχρι την αρχη των σκαλοπατιών που οδηγουν στην εισοδο της σπηλιας. Διαβαζουμε στο μπλογκ "aristomenismessinios": Το σπήλαιο του Κουφιέρου της Τριφυλίας είναι ένας πολύ σημαντικός τόπος. Υπήρξε τόπος κατοίκησης αλλά και καταφύγιο των Ελλήνων από την -5η χιλιετία μέχρι την Επανάσταση του΄21! Κατοικήθηκε από την Νεολιθική εποχή, -4500 ίσως και παλαιότερα, ενώ ήταν σε αδιάλειπτη χρήση από την Μυκηναϊκή εποχή έως και την Βυζαντινή. Στην τουρκοκρατία βρήκαν σε αυτό μαρτυρικό θάνατο πολλοί Έλληνες. Το σπήλαιο Κουφιέρου βρίσκεται πάνω στο ομώνυμο βουνό Κουφιέρος απέναντι από το χωριό Παλαιό λουτρό (Αληκοντούζι), πρόκειται για μιά μεγάλη τρύπα πάνω στον τεράστιο βράχο. Στο σπήλαιο αυτό στην ενδοχώρα της Τριφυλίας εντοπίστηκαν τα πρώτα ίχνη κατοίκησης της Τελικής Νεολιθικής εποχής στη Μεσσηνία. Εύρεση τμημάτων αγγείων μέσα και γύρω από το σπήλαιο βαβαιώνει την ανθρώπινη παρουσία από το τέλος της Νεολιθικής εποχής, -4500 έως -3200, ίσως και παλαιότερα. Σε ότι αφορά την Νεολιθική εποχή το σπήλαιο του Κουφιέρου θα πρέπει να χρησίμευε ως κατάλυμα για τους ημινομάδες κτηνοτρόφους κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών. Στο σπήλαιο πραγματοποιήθηκαν ανασκαφικές έρευνες το 1983 (Zachos 1987, 14-16). Το σπήλαιο βρίσκεται σε μια κατάφυτη περιοχή της ορεινής Μεσσηνίας κοντά σε πλούσιες πηγές νερού. Οι επάλληλες εστίες που βρέθηκαν στα διάφορα στρώματα της ΝΝ, τα υπολείμματα τροφών, τα εξαιρετικής τεχνολογίας εργαλεία από κόκαλο, οψιανό και πυριτόλιθο, μαζί με την κεραμική, η οποία εκτός από τη διακοσμημένη περιλαμβάνει και κεραμική καθημερινής χρήσης από τροφοπαρασκευαστικά και αποθηκευτικά αγγεία, επιβεβαιώνουν τη χρήση του σπηλαίου για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ο Εντοπισμός Μυκηναϊκής κεραμικής δηλώνει την επαναχρησιμοποίηση του σπηλαίου, ίσως για λατρευτικούς σκοπούς από το -2000 και μετά. Υπάρχει μέσα στο σπήλαιο μικρός ναός των Αγίων Αναργύρων, που διασώζει κάτω από νεώτερα επιχρίσματα τοιχογραφίες βυζαντινής εποχής. Σε άλλα επίσης σημεία του σπηλαίου σώζονται σε αρκετά μεγάλο ύψος και άλλες τοιχογραφίες βυζαντινής εποχής. Διαπιστώνεται λοιπόν συνέχεια ζωής στο σπήλαιο από τα Nεολιθικά μέχρι τα Bυζαντινά χρόνια. Εκεί, σύμφωνα με την παράδοση, υπήρχε αρχαιός ναός από τον οποίο δεν σώζεται τίποτα, για να μας τον θυμίζει, έστω και ονομαστικά. Στο εσωτερικό της σπηλιάς υπήρχε μεγάλη στοά, που σήμερα είναι καλυμμένη από πέτρες. Όταν χτυπάς το πόδι σου στο δάπεδο της εκκλησίας, σείεται όλος ο τόπος γιατί είναι κούφιος. Στη ρίζα του βράχου είναι η πηγή της Μαργέλαινας η οποία τροφοδοτεί με τα πλούσια νερά της το ποτάμι της Βελίκας. Όλο το συγκρότημα του Σπηλαίου Κουφιέρου, είναι αρχαίο μνημείο και προστατεύεται με τις διατάξεις του Νόμου. Τόπος Μαρτυρίας επί Τουρκοκρατίας Στο σπήλαιο αυτό κατέφευγαν από το 1610 σε κάθε επιδρομή Τούρκων ή Αλβανών οι κάτοικοι από τα χωριά Πάνω και Κάτω Κοντογόνι, Αληκοντούζι, Πεδαιμένου, Μαργέλι, Βούτενα κ.ά. Εκεί κατέφυγαν και το 1770 στα Ορλωφικά για να γλιτώσουν από τους μανιασμένους Αλβανούς Η ασφάλεια του σπηλαίου ήταν δεδομένη και όλες τις φορές τους είχε γλιτώσει από τις μεγάλες συμφορές. Σύμφωνα μάλιστα με μια παράδοση υπόγεια στοά οδηγούσε ως κάτω το ποτάμι Βελίκα. Ήταν όμως, μοιραίο την εποχή των Ορλωφικών το σπήλαιο να περάσει στην ιστορία με μια νέα θυσία του Ελληνισμού. Η πληροφορία για την ύπαρξη του σπηλαίου έφτασε στους Αλβανούς οι οποίοι το περικύκλωσαν και προσπάθησαν να το κυριεύσουν αλλά απέτυχαν χάρη στην προσπάθεια των γενναίων υπερασπιστών του και το δύσβατο του εδάφους. Τότε έριξαν εύφλεκτα υλικά στο εσωτερικό, έβαλαν φωτιά και έκαψαν ζωντανούς τους Έλληνες που είχαν καταφύγει εκεί. Μέχρι σήμερα οι τοίχοι του σπηλαίου είναι κατάμαυροι από τη φωτιά. Οι αγιογραφίες που υπήρχαν στους τοίχους του σπηλαίου καταστράφηκαν. Μόνο στην κορυφή σε κάποιο σημείο διακρίνεις τις μορφές των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού. Γι΄ αυτό και από τότε το σπήλαιο πήρε την ονομασία «Σπήλαιο Αγίων Αναργύρων». Beautiful church inside a cave, with an all-night atmosphere. Good access, easy dirt road to the beginning of the stairs leading to the entrance of the cave. We read in the blog "aristomenismessinios": The cave of Koufieros of Trifylia is a very important place. It was a place of residence but also a refuge of the Greeks from the -5th millennium until the Revolution of !21! It was inhabited from the Neolithic era, -4500 maybe even earlier, while it was in continuous use from the Mycenaean era until the Byzantine. During the Turkish occupation, many Greeks died in this martyrdom. Koufierou cave is located on the homonymous mountain Koufieros opposite the village Paleo loutro (Alikontouzi), it is a big hole on the huge rock. In this cave in the interior of Trifylia were found the first traces of habitation of the Late Neolithic era in Messinia. Finding pieces of pottery in and around the cave confirms the human presence from the end of the Neolithic era, -4500 to -3200, perhaps even earlier. As far as the Neolithic era is concerned, the cave of Koufieros should have served as accommodation for the semi-group of cattle breeders during the summer months. Excavations were carried out in the cave in 1983 (Zachos 1987, 14-16). The cave is located in a verdant area of mountainous Messinia near rich water sources. The overlapping hearths found in the various layers of the NN, food scraps, state-of-the-art bone, obsidian and flint tools, along with ceramics, which in addition to being decorated include daily ceramics from food preparation and storage vessels, confirm use of the cave for long periods of time. The Mycenaean Pottery Detection indicates the reuse of the cave, perhaps for worship purposes from -2000 onwards. There is a small church of Agioi Anargyroi in the cave, which preserves frescoes from the Byzantine era under newer coatings. In other parts of the cave are preserved at a fairly high height and other frescoes of the Byzantine era. There is therefore continuity of life in the cave from the Neolithic to the Byzantine years. There, according to tradition, there was an ancient temple from which nothing survives, to remind us of it, even by name. Inside the cave there was a large portico, which today is covered with stones. When you tap your foot on the floor of the church, the whole place shakes because it is hollow. At the root of the rock is the spring of Margelaina which supplies the rich waters of the river Velika. The whole complex of Koufieros Cave is an ancient monument and is protected by the provisions of the Law. Place of Martyrdom during the Turkish occupation From 1610, the inhabitants of the villages of Pano and Kato Kontogoni, Alikontouzi, Pedaimenou, Margeli, Voutena etc. resorted to this cave in every invasion of Turks or Albanians. There they took refuge in 1770 in Orlofika to escape from the furious Albanians. The safety of the cave was a given and all the times it had saved them from the great calamities. In fact, according to a tradition, an underground gallery led down the river Velika. However, it was fatal in the time of the Orlofs for the cave to go down in history with a new sacrifice of Hellenism. The information about the existence of the cave reached the Albanians who surrounded it and tried to take it but failed due to the efforts of its brave defenders and the inaccessibility of the ground. Then they threw flammable materials inside, set fire and burned alive the Greeks who had taken refuge there. To this day the walls of the cave are blackened by fire. The hagiographies on the walls of the cave were destroyed. Only at the top at some point do you see the figures of Saints Kosmas and Damianos. That is why since then the cave was named "Cave of Agioi Anargyroi".
T	T. F. on Google ★ ★ ★ ★ ★ Magical Place, a church in a cave!